İnsanlığın varoluşundan buyana

onlarca insan doğdu, onlarcası bir şekilde ebediyete intikal etti. Dünya durdukça

insan bundan sonrada doğacak ve bir

şekilde saati, dakikası, saniyesi ve salisesi geldiğinde ebediyete intikal edecek.

 Ama hayat durmadan ve kaldığı yerden bir şekilde devam ediyor ve edecek.

Mesele hayatın günümüze dek olduğu gibi bundan sonrada gelişi güzel bir şekilde

 devam etmesi değil! Geçmişten

ibret alınarak tertemiz devam etmesidir.

            İşte bu noktada akıl sahibi insanlara düşen hayat kurallarından taviz vermeden bana ne demeden hayata kaldığı yerden ve tertemiz devam etmek için tecrübe sahibi atalarımız tarafından konmuş kurallara

uyulması ve uymayanların

lisanımünasip bir dille uyarılmasıdır.

İnsan özellikle ve öncelikle kendisinden

sorumludur. Kendisine karşı

sorumluluklarını yerine getirmeyen

bir insanın başkalarına karşı olan

sorumluluklarını yerine getirmesi mümkün değildir. Mümkün olmadığı için başta kendi çevremiz olmak üzere yaşadığımız çevreyi pislik götürmektedir. Elhamdülillah

Müslüman’ız. Resûlullah Efendimiz (s.a.v) “Temizlik imanın yarısıdır.”buyurmuştur.

Görüldüğü gibi yüce dinimiz temizliğe büyük önem verdiği ve temizlik üzerinde

ehemmiyetle durduğu için insana öncelikle kendini, dolayısıyla yaşadığı yer olan evleri ve iş yerlerini temiz tutmayı tavsiye etmiş.

 İnsana ve bütün canlılara sıkıntı ve zarar

verecek her şeyi yollarından kaldırmayı

 imanın bir gereği olarak emretmiştir.

Yüce Allah’ın akıl vererek yarattığı biz aciz kullarına yakışan hayata dair kurallara

uyarak temizliğin ve temiz yaşamanın

güzelliklerini kendimiz, çocuklarımız,

geleceğimiz için hayata geçirmektir.

Ancak temizlik sadece el ayak ve yüzümüzün su ile yıkanarak temizlenmesi olarak

algılanmamalı. Temiz ve makul elbiselerle akla yatkın kılık ve kıyafette temizliğin

kapsam alanı içerisindedir. Çünkü görüntü kirliliği de temizlik kapsamındadır.

Ben bedenimi bir şekilde kapatayım da ister temiz isterse kirli olsun diye bir kural yoktur. Giyim ve kuşamda da temizlik gereklidir.

Ama biz akıl izan sahibi insanlar olarak her ne hikmetse yüce Allah’ın bizlere bahşettiği akıl nimetini hiçe sayarak gelecek neslimize yaşanabilir bir çevre ve dünya bırakmak

yerine günümüzü gün etmeyi hüner kabul ederek gelişigüzel yaşam sürmeye devam ediyoruz. Hâlbuki akıl bu ve benzeri

konularda insanların birbirlerini önceden uyararak bilgilendirmesi için en önemli ve tek sermayesidir. Günümüze kadar yaşadığımız tecrübeden çıkan en önemli sonuç bizim insanımıza doğruyu anlatmanın çok güç

olduğu yönündedir. Ama bu doğrudan ve doğruluktan vazgeçmek ve kendimiz hayatın akışına bırakıp nereye nasıl giderse gider

demek değildir ve olmamalıdır. Çünkü hayat bir şekilde devam ediyor ve yüce yaratan müsaade ettikçe devam edecektir.

Öyle ise yüce Allahın akıl vererek yarattığı

insanlar olarak bizlere düşen insani görev yaptıklarımızdan bir gün mutlaka hesaba

çekileceğimiz duygu ve düşüncesiyle

yaşayarak kendimizi hayatın büyülü akışına bırakmak yerine doğrularımızda birbirlerimizi tebrik edip, yanlışlarımızda lisanımünasip bir dille ikaz ederek fani dünyadaki ömrümüzü huzur ve güven içerisinde tertemiz

sürdürmektir diyor, saygılar sunuyorum.