Zamanın, deli hızına yetişemez olduk...

Sabah oldu derken, akşamı görüyoruz.

Yaz geldi seviniyoruz; bir bakıyoruz sonbahardayız...

Bebekleri seviyoruz, aradan biraz zaman geçiyor... Kocaman olmuşlar. 

Baş döndüren hızla geçiyor günler... Şarkıdaki gibi” Gelip geçen zamanları bir yerlerde bıraksak.”

Bırakamayız ki... 

Geçen günlerde bir yazı okudum çok hoşuma gitti . “Eskiden, biz ne güzel şarkılar söylerdik” diye başlamış yazı .

Her evden şarkı, türkü sesleri gelirdi. Eğlenceli,  çok neşeli insanlardık... Hızlı zamanlara  mı yenik düştük bilemiyorum, yaşadıklarımız, yaşayamadıklarımız ve hayallerimiz uzaklarda kalan bir tamburun  sesinde unutuldu gitti...

Gidenlerimize, özlem dolu sarı sayfalar ve kırık notalar  kaldı şimdi...

Hani, yüreğimiz  güzel şarkılarla çoşardı ya... tıpkı o yazıda okuduğum gibi... Şimdi birileri ruhumuzun ışığını mı kapattı?!

Yoksa biz mi şarkı söylemeyi unuttuk!