Yaşadığımız dünya gerçekten yalan bir dünya… Son aylarda tanıdığım, sevdiğim kişileri bir bir ahirete uğurluyoruz.

Dün Hüseyin Ongun ve Cumhur Öge aramızdan ayrıldı.

Hüseyin Ongun ile Anavatan Partisinin kurulduğu yıllarda tanıştım. Sevecen güler yüzlü bir kişiliği vardı. Düzenlediği basın toplantılarına katılır bazen de toplantı sonrasına kalır sohbet ederdik. Başkan gazeteci dışında iyi bir dostluğumuzda vardı. Sonra Anavatan Partisi kapandı, kendisi de siyasetten ayağını çekti ve köşesine çekildi. Rabbimin ona tanıdığı ömür sona erince de aramızdan ayrıldı.

……………….

Cumhur Öge…

Baba dostu . Babamın çok yakın arkadaşıydı. Vakıfbank’ın karşısında şimdi park olan yerde plakçı dükkanı vardı. Kaset doldurur plak satardı. Birde sanatçı kimliği vardı. Ud çalardı. Yurdal Karahan, Uğur Yiğit ile birlikte bir çok kişiye gerek restaurntta gerekse dost meclislerinde sanatlarını icra ederlerdi.

Dedim ya baba dostu diye…. Çocukluk yıllarından tanıdığım Cumhur abi’nin ölümünü üzüntü ile öğrendim. Onunla da çok olmazsa anılarımız vardı… Şimdi hepsi tatlı birer anı olarak kaldı…

Yazımın başında yazdığım gibi tek tek gidiyorlar. Onlar gidiyor bizlerde yaşlanıyoruz. 

Rabbim hepimize sağlıklı, gönlümüzce dolu dolu yaşamayı nasip eylesin…

Kalın sağlıcakla….